هانیه در حرم امام رضا(ع)

هانیه عزیزم سلام.

چند روزه که داروهاتو شروع کردم. الهی فدات شم. یکی از داروهات یه روغنه به اسم mct oil که واسه خوردنش حسابی اذیت میشی. روز اول حالت خیلی بد شد. منم دست و پامو گم کردم. بابایی اومد کمکم و تونستم دارو رو بهت بدم. هر بار که دارو رو بهت میدم کلی عذاب میکشم و از خدا میخوام زودتر حالت خوب شه.

شب مبعث همراه بابایی رفتیم حرم امام رضا(ع). با اینکه نیمه شب رفتیم، حرم خیلی شلوغ بود. بردمت پای پنجره فولاد. همونجایی که همه مریضاشونو واسه شفا دخیل میبندند. وای خدای من، اونقد مریض بد حال بود که درد و رنج خودمو فراموش کردم. قسمت آقایون خلوت تر بود. واسه همین بابایی بغلت کرد و رفت جلو . با چشم دنبالت میکردم. فضای عجیبی بود.احساس سبکی عجیبی میکردم. واسه شفا گرفتن تو و فاطمه و همه مریضا دعا کردم و کلی اشک ریختم. حتی باباجون گریه میکرد. میدونم خیلی غصه میخوره ولی به روی خودش نمی یاره و مدام میگه خانم جون چیزی نیست که، مطمئن باش خوب میشه.

روز مبعث هم رفتیم خونه مامانی. ناهار اونجا بودیم. عصر هم رفتیم خونه مامان جون. دایی مهدی و دایی هادی هم اومدن.شما هم کلی شیرین کاری کردی. با این کارات خودتو حسابی تو دل همه جا کردی.

همه میگن اخلاق هانیه خیلی خوبه. خوش خنده ست. دایی مهدی که مدام میگه مثه خودمه،خوش تیپ و شیرین.هر چی بپوشه بهش می یاد ،درست مثل داییش. خداییش خوش تیپی رو راست میگه.ولی اخلاقت شبیه باباته. بابایی هم خیلی خوش برخورده و با همه سریع دوست میشه. به قول خودش این خصلت شمالیاست دیگه.

راستی خاله زهرا دیروز زنگ زد. میگفت فاطمه یه پیشرفتایی کرده. دستاش تا بازو حرکت میکنه.به یه طرف میغلته و میتونه به کمک مامانش بشینه. نمیدونی چقدر خوشحالم. خدایا یعنی میشه یه روز خواهرم زنگ بزنه و بگه فاطمه راه میره. خدا جونم میدونم که واست کاری نداره. ازت میخوام دل خواهرمو شاد کنی و دخترشو شفا بدی.

هانیه عزیزم. امیدوارم تا اون موقعی که بتونی این مطالبو بخونی فاطمه عزیزم خوب خوب شده باشه.

اینم از عکسات که توی حرم امام رضا ازت گرفتم. البته کیفیت خوبی نداره. چون شب بود و با گوشی موبایلم گرفتم.